بعضیها به سادگی دروغ میگویند، دروغهایی کوچک که ظاهرا آسیبی به کسی
نمیزنند و حتی برای پیشگیری از ناراحتی خیلی هم خوب و مفید هستند اما
دروغهای کوچک یا پنهان کردن بخشی از حقیقت به این دلیل که شاید بیان حقیقت
باعث ناراحتی شریک زندگیتان شود کاری منطقی و اخلاقی نیست.
دروغگویی
میتواند تبدیل به یک عادت شود و شما را در موقعیتهایی قرار میدهد که
بیدلیل و ناخواسته نیز دروغ بگویید. اما این بیشتر از آنچه دربارهاش دروغ
گفته اید برای رابطه صمیمی خطرناک است، زیرا دروغ گفتن، همراه با انکار
دیگری و ارتباط متقابل است، چون همیشه چیزی وجود دارد که نباید بیانش کرد و
دیگری نباید بداند این یعنی؛ وارونه کردن حقیقت هرچند خوب یا بد.
پنهانکاری، انکار و نادیدهگرفتن یک مشکل است و هیچ چیز را بهبود نمیدهد
روزی زنی به شوهرش گفت امروز مقاله ای خواندم در یک مجله برای بهبود رابطه زناشویی حاضری امتحانش کنیم؟! مرد گفت: بله حتما.
زن گفت در مقاله نوشته بود: هر کدام ما یک لیست جداگانه از چیزهایی که دوست نداریم طرف مقابل انجام دهد یا تغیراتی که دوست داریم در همسرمان رخ دهد تهیه کنیم و بعد از یک روز فکر کردن و اصلاح آن روز بعد آن را به همسرمان بدهیم.
شوهرش با لبخند پاسخ مثبت داد و کاغذی برداشت و به اتاق نشیمن رفت و زن هم به اتاق خواب رفت و شروع به نوشتن کرد
صبح روز بعد هنگام خوردن صبحانه زن به همسرش گفت حاضری شروع کنیم؟